Tobor & Baake

Tobor en Baake zijn al grote, grote vrienden. Het commando ‘genoeg’ was al bekend bij Tobor maar Baake kent het ook al goed. Af en toe wordt er zo fanatiek gespeeld dat het ook echt wel genoeg is.

Baake ligt ook graag bij en tegen Tobor aan. Op de foto’s zie je hoe lachwekkend dit kan zijn. Soms wordt het Tobor iets te veel en gaat hij ergens anders liggen. Bij de wandeling laat ik ze af en toe even poseren voor de foto. Baake groeit als kool!

Diploma Jachthondeninstructeur

Yesss...!

Het diploma van de opleiding jachthondeninstructeur heb ik gehaald.

Elke cursus haal je wel weer iets uit om over na te denken en toe te passen op eigen honden en ook voor mijn eigen cursisten. De cursus geeft je weer stof tot nadenken maar ook bevestiging dat ik op de goede weg bezig ben.

Eerste jachtdagen seizoen ‘18/‘19

De eerste jachtdagen hebben we weer gehad. Het is raar en emotioneel zwaar zonder Henzen. Aan de andere kant ook weer super leuk om Baake al te laten ervaren hoe het is op jacht.

Tobor draait op ervaring maar is helaas ook al geblesseerd geweest. Baake moet nog veel leren maar laat nu al zien dat hij een echte jachthond gaat worden.

De allereerste fazant van het seizoen was voor Tobor

Baake had samen met Tobor het riet uitgekamd

Tobor brengt fazant binnen

Hieronder drie foto’s van Baake die een fazant naar mij brengt en zittend afgeeft!

Echt super!

De fazant was al binnengebracht door Tobor en had ik voor Baake nog even weggelegd

Ons nieuwe vriendje, Baake

Ons nieuwe vriendje Baake, kennelnaam: Eino van het Zonnebeekbos, hebben we opgehaald uit Enschede.  Met het verschrikkelijke ongeluk van Henzen nog vers in ons geheugen en het gemis nog zéér groot, wilden we wel zo snel mogelijk weer een pup. Zo kunnen we onze zinnen weer op de toekomst zetten. Dit maakt dat ons nieuwe kleine kereltje méér dan welkom is.

Bij de kennel ‘Van het Zonnebeekbos’ kwam onze Virtan ook vandaan en Linda en Wilfried zijn we nooit uit het oog verloren. Toen daar dan toch een reutje voor ons vrij kwam waren we dan ook erg blij. We hebben uiteindelijk voor Eino gekozen, we noemen hem Baake. Hij had geen betere start kunnen krijgen dan daar, in het mooie Zonnebeekbos.

Baake, welkom!

8 weken nu. En al een heel eigenwijs apekoppie.

Thuis. We hebben hem de naam Baake gegeven. 

Nog moeilijk om ze samen zittend op de foto te krijgen...

Onderweg naar huis, even laten plassen. De riem was leuker.

Bij de fokker was alles prima in orde. Deze tunnel vonden ze geweldig.

Verliefd

Toen nog Eino.

RIP Henzen

We hebben Henzen laten cremeren. Dit is heel respectvol gedaan, kregen een mooie strooibus met zijn as en een plukje haar van hem in een doosje. Ook een print van zijn poot zat er bij.

We moeten nog een moment vinden om definitief hem zijn laatste plek te geven, plekje in de buurt van zijn voorgangers Bakoes en Virtan.

Dit was Henzen op en top.

We missen hem ontzettend!

Met Henzen op de kraaien

Zo af en toe gaan we op de kraaien. Niet te vaak anders raken de kraaien er aan gewend maar soms moet het echt wel. Het wordt al vroeg licht dus moeten we er al heel vroeg zitten. 'Gekkenwerk' denk je op dat moment, maar als er een mooi tableau ligt aan het eind van de morgen dan weet je dat je niet voor niets zo vroeg bent opgestaan. De boer is weer blij want die meldde schade en er zijn wat minder jonge beestjes 'de pineut'.

Henzen zoekt z'n eigen plek waarvandaan hij alles redelijk goed in de gaten kan houden. Hij lag hier ook nog mooi uit zicht voor inkomende kraaien.

Deze kraai gaf nog even een weerwoord aan Henzen maar verloor het uiteindelijk toch.

Henzen komt altijd mooi vlot terug.

Goedzo Henzen!

Wat toch weer een knappe vent!

Bovenstaande foto en onder ook, Henzen wil eigenlijk liever de kraai zelf houden.

Van deze poten moet je geen krauw krijgen...

We hebben deze morgen met drie geweren gezeten.

Dit levert dan een mooi tableau op.

Bij ons vloog het niet meer maar in de verte wel, toch Henzen?

Duiventijd

De duiventijd is weer aangebroken hier. In deze tijd van het jaar kan je af en toe een ware duivenplaag verwachten op bepaalde percelen. De boer kan op dat moment behoorlijk wat schade aan zijn gewas hebben. Nu staat de gerst en tarwe hier al aardig geel en vallen de duiven af en toe massaal in. Dit is meestal maar kortstondig dus een beetje geluk moet je hebben als je net op dat moment tijd hebt om te bestrijden.Ze kijken dan niet eens naar de lokkers en moet je gewoon geluk hebben dat ze in je buurt komen. Op andere momenten werken we wel met lokkers en tegenwoordig mag een duivenmolentje weer.

Hieronder een aantal foto's van de afgelopen duivenbestijdingsdagen:

Tobor was met Anton mee geweest.

---------------------------------------------------

Tobor met duif

Trouwe Tobor komt hem netjes afgeven. 

Zo ligt Tobor dan. Ziet er niet comfortabel uit maar ja...
Hij houdt het luchtruim in de gaten.

Nog even poseren met een duif.

---------------------------------------------------

Henzen is bang om ook maar iets te missen. 

Hij was de vieze sloot al eens ingedoken. Vervolgens ben ik dan ook zwart want uitschudden doe je altijd in de buurt van de baas toch?!?

-----------------------------------------------------

Henzen met duif

Goed gedaan Henzen! In de tarwe is het moeilijk markeren.

'Flying Henzen'. Zo snel als hij heen gaat komt hij ook terug.

Henzen de indiaan. 

Borst vol met veren en rood van het bloed van de duiven.

Anton zat met Tobor en ik met Henzen.

Mooi tableau van 27.

(De missende duiven waren al naar een liefhebber.)