Oogonderzoek Baake

Vandaag ben ik met Baake naar Breda gereden voor een ECVO oogonderzoek.

Op de tafel met het licht uit en een lampje schijnend in de ogen bleef Baake er maar rustig onder. De Dierenarts bleef wat mij betreft ook iets te rustig en inderdaad... niet het gewenste resultaat.

Baake is 'voorlopig niet vrij van cataract'. Diagnose: Post Polar Cataract.

Dit houdt in dat er op beide ogen littekenweefsel is geconstateerd van een bloedvat. Het kan zijn dat dit alleen littekenweefsel is en geen cataract. Er is echter iets geconstateerd dus de dierenarts kon Baake geen 'vrij' geven. Over een half jaar moet ik weer terug met Baake. Dan wordt er nog eens gekeken. Zijn de plekjes dan hetzelfde gebleven dan is het littekenweefsel. Zijn de plekjes groter geworden dan is het toch cataract.

Mocht het alleen littekenweefsel zijn dan moet een team van artsen van de Raad van Beheer naar Baake zijn ogen kijken en die kunnen dan eventueel Baake alsnog 'vrij' geven.

Gelukkig is het niet iets wat schadelijk is voor Baake zijn gezondheid. We hebben nog steeds een geweldige werkhond en knuffelhond. Met cataract is een plekje op de dekreuenlijst echter uitgesloten.

Wordt vervolgd...

Gelukkig nieuw jaar!

Baake zijn eerste hazen.

Twee jaar hebben we geen hazen geschoten in onze jacht en dat kan je zien. We hebben weer voldoende hazen om er een paar uit te halen.
Tot nu toe heb ik Baake (17 mnd) bewust niet op stukken ingezet waar ik haas verwachtte maar vandaag moest hij er toch aan geloven. Hij heeft zijn eerste drie hazen mogen apporteren. Of eigenlijk waren het er 5 want twee die we even ergens hadden verstopt om later op te halen, kwam meneer al brengen...
(Baake heeft er ook wel een paar achtervolgd maar hij kwam toch gelukkig redelijk snel weer terug)
Ik was 'bang' dat daarna zijn kop alleen maar op haas gericht zou zijn maar gelukkig heeft hij nog een paar keer prachtig voorgestaan op fazant. De hennen krijgt hij mooi vast. De hanen willen nog wel eens vroegtijdig opgaan of onder zijn neus vandaan glippen. Hier heb ik alle vertrouwen in dat dat wel goed gaat komen bij Baake.

Baake zijn allereerste haas. Eerst even onwennig maar kwam mooi binnen.

De tweede

En de derde haas.

Baake, zo trots als een pauw.

Eerste jachtdagen

De eerste jachtdagen van seizoen '19/'20 hebben we gehad. Wat hebben Tobor en Baake weer lekker kunnen werken. Tobor nog niet in conditie na een blessure, maar heeft al weer prachtig werk laten zien. We zijn blij om hem weer heerlijk door het veld te zien banjeren. Baake verrast ons ook. Met zijn slechts 15 maanden laat hij al werk zien wat je verwacht van een oudere hond. Natuurlijk is hij nog niet 'af'. Ik moet ook echt in acht houden dat hij nog zo jong is.

Op de eerste jachtdag is Baake zijn broertje mee geweest, Evar.

Deze loper heeft Baake zeker 400 meter achtervolgd. Ik vermoed dat de loper nog goed tegenstand heeft geboden omdat hij hem niet meteen wilde brengen. Levend kwam deze fazant binnen.

Deze haan heeft Tobor even hier voor strak voorgestaan.

De broertjes Evar en Baake. Ze kunnen nog steeds goed met elkaar overweg.

Evar, Baake en Tobor.

De batterijen waren leeg...

Onze batterijen werden weer opgeladen.

Onze tweede jachtdag was vandaag. Vanmorgen waren Anton en ik gevraagd bij een andere jacht om op de ganzen te gaan. Hierbij heb ik Tobor meegenomen. M'n maatje bewees weer zeer trouw te zijn en heerlijk rustig op post.

Vanmiddag hebben we nog een paar blokken gedaan, bieten en een groenbemester. We hebben ook nog even op post gestaan bij een maisveld dat gedorst werd om een eventuele vos te kunnen arresteren maar die was niet thuis...

Tobor wacht geduldig tot ik mij geïnstalleerd had in de sloot. Daarna moest hij uiteraard ook onderin de sloot op zijn plaats.

 Tobor bij het tableau van vanmorgen.

Twee Canandaganzen, een woerd en een kraai.

Baake. Even er voor voorgestaan, maar de fazant was weggelopen. Deze prutste hij er alsnog uit en werd geschoten. Omdat hij vorige week flink wat tegenwerking heeft gehad van een fazant duurde het even voor hij deze durfde op te pakken.

Baake kon nog wel zien waar ik was.

Artikel in 'De Jachthond'.

Na de HZP ben ik gevraagd om samen met Bart Nijhoff een stukje te schrijven voor het blad 'De Jachthond'. Hier onder het resultaat:

Ree-afschot

Vandaag heb ik een reegeit geschoten. (Wij hebben met onze jachtcombinatie ree-afschot gekregen in het kader van verkeersveiligheid. Er gebeuren te veel ongelukken van aanrijdingen met ree.)

Samen met een vriend zat ik op een hoogzit. Hij vindt de jacht prachtig en gaat graag mee kijken. Gisteravond hebben we al samen gezeten maar geen ree gezien. Vanmorgen zaten we voor dag en dauw weer. Het leek weer een rustige morgen te worden maar plots stond er een prachtige bok. Die bleef echter met de spiegel naar ons toe staan en stond te scheef om een goed schot te kunnen plaatsen. De bok sprong af achter de windsingel van de boomgaard. Jammer, maar bok komt goed weg.

We zijn blijven zitten en dachten dat we onze kans wel hadden gehad toen er plots twee geiten met veel kabaal onder onze hoogzit doorkwamen. Al spelend leek het wel, stonden ze heel dicht bij. Te dicht bij voor een goed schot. De reeën hadden totaal niet door dat we daar zaten en gingen langzaam iets verder weg. Ik had ze in mijn vizier maar stonden nog achter elkaar. Dan heb je kans dat je de tweede geit verwond dus geen schot. Toen stond de ene geit mooi vrij, stond dwars en stil en schot was er uit! De geit sprong af en verdween achter ons, uit het zicht. We konden nog wel zien dat ze geraakt was want een grote plek bloed aan de uitschotkant was te zien. We zijn een poosje blijven zitten om het ree niet te verstoren, mocht het nog in de buurt zijn. We zijn voorzichtig van de hoogzit afgekomen en hebben de aanschotplaats bekeken. Daar was duidelijk te zien dat het schot door de long is gegaan. Helder roze zweet. Het ree zou niet erg ver moeten liggen. We zijn naar mijn busje gegaan, kop koffie gedronken (tijd rekken om het ree te laten sterven en eventueel niet te verstoren zodat het misschien verder opgejaagd zou worden, mocht het nog leven). Na ongeveer een half uur heb ik Tobor op de aanschotplaats ingezet. Hij was zeer fel op het spoor en het kon ook niet missen. Overal op het spoor zag ik duidelijk zweet liggen. Op zo'n 120 meter lag de geit.

Tobor bij het eindstuk, de geit.

Tobor en ik, een heerlijke samenwerking hebben we!

De aanschotplaats:

Snijharen en helderzweet

snijharen en helder zweet

 

Er lag veel zweet op de aanschotplaats.

Bij het ontweiden zie je waar het schot zat. Dwars door de long, net onder het hart door.

HD-A Norbergwaarde 35

Op 4 oktober, dierendag, zijn de heupen van Baake op heupdysplasie geröntgend. De uitslag kwam vandaag al en is super goed! HD-A met Norbergwaarde 35. Wij zijn er erg blij mee want dit betekent dat Baake volop mee kan in de praktijkjacht.